Zomer 2013, een verslag van 4 duiken bij de Medes Eilanden, Estartit, Spanje
Via internet en wat research duikclub Calypso gevonden. Dit is een duikclub waar Jacqueline de scepter zwaait. Na wat mailverkeer vooraf met daarin de mededeling dat een duik bespreken veiliger is, omdat er maar een beperkt aantal duikers naar de eilanden mogen. Gelijk maar 3 duiken vastgelegd. De eerste duik is op woensdag, de boot vertrekt om 9 uur en ik word om 10 voor half 9 bij het duikcentrum verwacht. Daar aangekomen wordt keurig mijn logboek gecontroleerd, mijn medische keuring bekeken en mijn brevet nagekeken. Verder is de informatie erg beperkt. De duikspullen worden met een busje naar de haven gebracht en verder niets. Inmiddels sta ik nog als enige op de stoep en loop maar naar de haven. Daar aangekomen loop ik naar de verste zijde waar ik verschillende boten zie liggen. Helaas dat blijken niet de goede plek te zijn en ik mag helemaal weer terug lopen. Gelukkig arriveer ik net op tijd en kan nog een fles uit de aanhanger pakken. De boot is mooi en speciaal toegerust om duikers naar hun bestemming te brengen. Op de kade heb ik kennis gemaakt met Jerry, hij is een padi advanced duiker uit Enschede en we besluiten samen buddy’s te worden. Vanaf de haven is het ongeveer 15 minuten varen naar de duikplaats. Net genoeg tijd om mijn pak aan te trekken en mijn spullen in gereedheid te brengen. Zowel Jerry als ik hebben een 15 liter fles dus we kunnen lekker lang onder water blijven. De duikplaats is Dofi North. De kapitein geeft een korte briefing. Hier kun je 3 verschillende duiken maken. 1 door een grot die begint op 12 meter en dan naar boven gaat naar 4 meter en vervolgens uitduiken om het rif. De 2e duik kan door een grot van 15 meter die naar boven loopt, en de derde optie is een duik door een grot op 20 meter die op 20 meter doorloopt naar de andere kant van het eiland. De grot is ongeveer 100 meter lang. Jerry en ik kiezen voor deze grot.
Na een buddy check en het doornemen van de signalen gaan we te water. De water temperatuur is 17 graden op 20 meter, dus ik ben blij dat ik nog een shorty van 5mm over mijn 3 mm longjohn heb aangetrokken. De grot is eenvoudig te vinden en ruim genoeg om met z’n 2en naast elkaar te zwemmen. Bij de ingang van de grot zien we een grote grouper zitten. Verder is in de grot niet veel spectaculairs te zien. Een maal uit de grot zien we een mooie school zeebrasems voorbij komen en ontdek ik enkele slakjes.
Even zak ik door naar 30 meter en daar zie ik een fraaie murene. Na 66 minuten komen we boven. Blijkbaar is de maximale duiktijd 1 uur en dat krijgen we te horen van de kapitein. Jammer dan, daar had hij het bij de briefing niet over gehad, maar dan weten we dat voor de volgende keer. Na de duik moeten we snel onze spullen loskoppelen en in de tas doen, want in de haven moet gelijk de volgende groep duikers aan boord gaan. Op de kade neem ik afscheid van Jerry, maar hij blijkt vrijdag ook weer
om 9 uur te gaan duiken en ik ook dus we hebben een date.
Duik 2:
Vrijdag, vandaag wat later van huis vertrokken en om iets over half negen in de haven aangekomen. Ik blijk de eerste te zijn. De andere duikers
komen om kwart voor negen. Het gaat nu relaxter dan eergisteren en we brengen onze spullen op de boot. Ditmaal gaan we aan de verste punt van de eilanden duiken.
De duik is simpel. Om de punt heen en dan weer terug. Bij voldoende lucht kun je nog om de 2e punt heen zwemmen.
We gaan te water en het is nog kouder dan de vorige duik. 16 graden op 20 meter. Het lijkt Nederland wel. De duikplaats heet Medallot. Er is hier veel meer kleur waar te nemen dan bij de eerste duik. Hele stukken rots zijn bedekt met gele anemonen en scholen vis zwemmen hier om je heen. Ook 3 murenes komen we tegen. Deze blijven rustig liggen, zodat ik mooi foto’s en een video van ze kan maken. Ook hier weer een paar mooi slakjes en scholen vis. Deze duik was aanzienlijk mooier dan de vorige. Helaas bleek de batterij van de duikcomputer van Jerry leeg en dat geeft
veel onrust onder water. Des al niet te min maken we de 50 minuten vol (dus binnen het uur) en zien we veel mooie dingen. Helaas is dit mijn laatste duik met Jerry, ik beloof hem wat foto’s te mailen en wens hem een goede thuis reis.
Voor mij nog een aantal duiken te gaan. Vandaag ook bij Calypso navraag gedaan over een nachtduik, maar dat is niet mogelijk bij Medes. Het
verstoord de natuur te veel. Ook andere duikscholen doen dit niet bij de eilanden. Gelukkig is er een andere duikschool in Estartit die nachtduiken doet. Dat zal 3 augustus gaan gebeuren, maar eerst komende zaterdag weer naar de eilanden. Nu wel later afgesproken. De boot vertrekt immers ook om 11 uur en dat betekent een langere nachtrust.
Duik 3:
28 juli, vandaag ga ik mijn derde duik maken bij de Medes Eilanden. Dit keer om 11 uur omdat 9 uur vertrek vanuit de haven en opstaan om
half 8 wel erg vroeg is in de vakantie. Het zal me benieuwen met wie ik deze duik zal gaan maken. Aangekomen in de haven zie ik daar een aantal Nederlanders staan die ik al eerder op de boot heb gezien. Het zijn Berend met zijn dochter Melle en Frits, een vriend van hen. Na de kennismaking besluiten we met zijn vieren te gaan duiken. Melle is overigens 12 jaar en heeft net haar Padi duikbrevet gehaald. Als we de
haven uitvaren blijkt er een forse golfslag te staan. Op zee staan golven van 3 meter en dat maakt het lastig om een goede duikplaats te vinden. Door het schudden van de boot wordt Melle erg zeeziek en ze besluit niet mee te gaan om te duiken, ondanks onze adviezen dat je niet meer ziek bent zodra je van de boot bent.
De boot ankert bij de duikplaats Salpaxtot, deze ligt achter het eiland en in de luwte. De duik is eenvoudig. Vanaf het schip naar het zuiden,
dan naar rechts en langs het eiland weer terug. We duiken het water in en weer is het knap fris met 16 graden. Onderwater valt de grote hoeveelheid kleur op. Er is een klein beetje stroming maar dat heeft geen invloed op onze duik. Doordat deze duikstek in de luwte ligt zien we veel scholen met vis. Een prachtig gezicht. Dan merk ik dat er condens in mijn camera komt. Dat is schrikken. Mijn onderwaterhuis zal toch niet lek zijn. Onderwater bekijk ik mijn camerahuis en besluit de camera uit te doen. Wat kan een mens dan balen. Als we verder zwemmen wijst Berend ineens iets aan. Ik zwem erheen en we zien een pijlstaartrog op het zand liggen. Ik besluit om toch het risico te nemen en doe mijn camera weer aan. Maak snel een foto en beging te filmen. De rog heeft ons inmiddels opgemerkt en komt tot leven. Hij komt langzaam los van het zand en zwemt, na het maken van een cirkel voor ons langs weg. Mijn camera doet het gelukkig en alles staat erop. Boven gekomen kijken we het fragment terug en zijn we vet enthousiast. Melle baalt dat ze niet is mee geweest. Zij zal moeten wachten tot de volgende keer.
Melle en Berend gaan over 2 dagen weer duiken en ik ook dus spreken we weer samen af.
Duik 4:
30 juli, vandaag duik 4. De zee is rustig en er is vrijwel geen golfslag. Wat een prachtig weer. Dit keer zijn er nog meer kennissen van Berend
aanwezig en gaan we met zijn zessen naar beneden. De duikstek is Reina, een plek tussen de eilanden in, in een soort baai. Melle is ook mee en
voelt zich nu prima, we zijn blij dat ze ook mee gaat deze keer. Als we erin springen valt op dat het water hier een stuk warmer is; 20 graden.
Helaas is de batterij op van mijn horloge dus diepte en temperatuur kan ik niet meten. Wel de tijd gelukkig. Mijn camera is mee, na zorgvuldig
schoonmaken en testen in het zwembad is er geen lekkage gevonden. Ook tijdens de duik lekt het huis niet. Met vertrouwen gaan we naar beneden. Deze duik is vooral langs het eiland. Mooie rotsformaties komen we tegen. Dan zien we een mooie gevlekte naaktslak liggen, zelfs op een plak waar je een fraaie foto kan maken. Ook zien we een school zeebrasems die aan het eten zijn. Vlak voordat we boven komen ontdekken we een grote anemoon. Deze is wit met fraaie armen die rustig in het water met de stroming mee bewegen. Al was er bij deze duik
minder kleur te zien dan bij de vorige duik, de slak, anemoon en etende zeebrasems maken veel goed.
Tijdens de verplichte stop zien we een van ons ineens naar boven gaan. Dit blijkt een foutje te zijn, in plaats van haar vest af te blazen drukte
ze op vullen en dan schiet je naar boven. Ze komt snel weer beneden en op de boot evalueren we deze actie nog even.
Onderweg terug maken we plannen voor de volgende duik, deze zal vrijdag zijn.
De volgende dag word ik echter wakker en ben verkouden en heb koorts. Wat een pech kan je hebben op vakantie. Ik besluit het aan te kijken en
hoop vrijdag beter te zijn. Helaas blijk ik vrijdag nog niet hersteld. Ik voel me wel iets beter, maar klaren gaat niet. Dan zaterdag maar afwachten, dan heb ik immers de nachtduik besproken. Ook dit blijkt niet haalbaar en heb ik moeten afzeggen.
Zondag de duikspullen maar opgeruimd en deze vakantie ie beperkt gebleven tot 4 duiken. Feitelijk dus een reden om weer terug te komen, hetgeen ik helemaal niet erg vind.